அ(8) + உ (2) = ய (10)
மானிட உருவங்கொண்ட நீவீர் ஆன்ம நேய ஒருமைப்பாடு உடைய மாமனிதராக விளங்க வேண்டும் என்பது எம் அவா. கிடைத்தற்கரிய மானிட தேகம் பெற்ற நீவீர், பெறுதற்கரிய பிறவிப் பயனாகிய பேரின்ப…
ஏன் ஜீவசமாதி செல்லவேண்டும்?
இறைவனை யடைய வழி காட்டும் விழியை எண்ணி தவம் செய்யும் ஆத்ம சாதகனை தேவர்களும் விரும்புவர்! உலகத்தில் உள்ளவர்களாலும் மதிக்க படுவர்!
உலகிலே அரிதினும் அரிதான இந்த ஞானம் புரிவர், ஞான தானம் செய்வோர் எல்லோராலும் மதிக்கபடுவர்!…
நெஞ்சறிவுறூஉ
என்ன தன்றுகாண் வாழ்க்கையுட் சார்ந்த இன்ப துன்பங்கள் இருவினைப் பயனால் மன்னும் மும்மல மடஞ்செறி மனனே வாழ்தி யோஇங்கு வல்வினைக் கிடமாய் உன்ன நல்அமு தாம்சிவ பெருமான் உற்று வாழ்ந்திடும் ஒற்றியூர்க் கின்றே இன்னல் அற்றிடச் செல்கின்றேன் உனக்கும்…
திருவிண்ணப்பம்
சழக்கி ருந்ததென் னிடத்தில்ஆ யினும்நீர் தந்தை ஆதலின் சார்ந்துநல் நெறியில் பழக்கி வைப்பது தேவரீர்க் குறிய பண்பன் றோஎனைப் பரிந்திலீர் ஆனால் வழக்கி ருப்பதிங் குமக்குமென் றனக்கும் வகுத்துக் கூறுதல் மரபுமற் றன்றால் புழைக்கை மாவுரி யீர்ஒற்றி உடையீர் பொய்யென்…
அவலத் தழுங்கள்
ஊதி யம்பெறா ஓதியனேன் மதிபோய் உழலும் பாவியேன் உண்மைஒன் றறியேன் வாதி யம்புறும் வஞ்சகர் உடனே வாய்இ ழுக்குற வன்மைகள் பேசி ஆதி எம் பெருமான் உனை மறந்தேன் அன்பி லாதஎன் வன்பினை நினைக்கில் தீதி யம்பிய நஞ்சமும்…
நெடுமொழி வஞ்சி
வார்கொண் மங்கையர் முலைமலைக் கேற்றி மறித்தும் அங்கவர் மடுவினில் தள்ளப் பார்க்கி றாய்எனைக் கெடுப்பதில் உனக்குப் பாவ மேஅலால் பலன்சிறி துளதோ ஈர்க்கின் றாய்கடுங் காமமாம் புலையா இன்று சென்றுநான் ஏர்பெறும் ஒற்றி ஊருக்குள் மேவிய சிவன்அருள்…
சிவ புண்ணியத்தோற்றம்
கடவுள் நீறிடாக் கடையாரைக் கண்காள் கனவி லேனும்நீர் காணுதல் ஒழிக அடவுள் மாசுதீர் தருள்திரு நீற்றை அணியும் தொண்டரை அன்புடன் காண்க தடவும் இன்னிசை வீணேகேட் ட்ரக்கன் தனக்கு வாளோடு நாள்கொடுத் தவனை நடவும் மால்விடை ஒற்றியூர் உடைய…
நற்றுணை விளக்கம்
எஞ்ச வேண்டிய ஐம்புலப் பகையால் இடர்கொண் டோய்ந்தனை என்னினும் இனிநீ அஞ்ச வேண்டிய தென்னை என் நெஞ்சே அஞ்சல் அஞ்சல்காண் அருமறை நான்கும் விஞ்ச வேண்டியும் மாலவன் மலரோன் விளங்க வேண்டியும் மிடற்றின் கண் அமுதா நஞ்சை வேண்டிய…
அருள் திறத்து அலைச்சல்
நறுமணக்கும் கொன்றை நதிச்சடில நாயகனே கறைமணக்கும் திருநீல கண்டப் பெருமானே உறை மணக்கும் பூம்பொழில் சூழ் ஒற்றியப்பா உன்னுடைய மறை மணக்கும் திருவடியை வாய்நிரம்ப வாழ்த்தேனோ
பூவில் மனம் உள்ளது போல் கண் மலரும் மணக்கும்!…
ஆனா வாழ்வின் அலைசல்
துள்ளிவாய் மடுக்கும் காளையர் ஆட்டத்
துடுக்கினை ஒடுக்குறும் காமக்
கொள்ளிவாய்ப் பேய்கள் எனுமட வியர்தம்
கூட்டத்துள் நாட்டம்வைத் துழன்றேன்
உள்ளிவாய் மடுத்துள் உருகிஆ னந்த
உததிபோல் கண்கள் நீர் உகுப்பார்
அள்ளிவாய் மடுக்கும் அமுதே எங்கள்
அண்ணலே…